Eyüpsultan Evde Masaj

Eyüpsultan Evde Masaj “Sen beni bir kere bile merdivenlerden yukarı taşımak zorunda kalmadın!” “Evet, peki, fakat bunu yapmayı düşündüm ve bu bile benim sırtımı aÄŸrıtmaya yetti. Tamam mı?” Turner kolunu kıvırdı ve sırtındaki bir noktayı iÅŸaret etti. ” Åžurası.” Miranda dudaklarını sıktı fakat yine de onun gösterdiÄŸi yeri ovmaya baÅŸladı. “Sen, Lordum, koca bir bebeksin.” “Hı hı, ” diye kabullendi Turner. “Uzansam bir sakıncası var mı? Senin için öylesi daha rahat olur.” Miranda, iyi mi olup da, oracıkta halının üzerinde sırtını ovdurmayı baÅŸarmıştı? Ama bu Miranda’nın da hoÅŸuna gidiyordu.

Ona dokunmaktan hoÅŸlanıyordu, onun gövde hatlarını ezberlemekten hoÅŸlanıyordu. Kendi kendine gülümseyerek, Turner’ın belinden gömleÄŸini yukarıya doÄŸru çekti ve çıplak tenine dokunabilmek için elini içeri kaydırdı. Ilık ve ipeksiydi, Miranda, bir tek ona özgü olan o özel yumuÅŸaklığı sezmek için hafifçe hareketlerle okÅŸamaya baÅŸladı. “KeÅŸke sende benim sırtımı ovabilseydin, ” deyiverdi Miranda farkında olmadan. Son defa yüzükoyun yatabildiÄŸinden bu yana haftalar geçmiÅŸti. Turner yüzünü görebilsin diye ona döndü ve gülümsedi.

Eyüpsultan Evde Masaj

Eyüpsultan Evde Masaj Sonra biraz homurdanarak oturdu. “Kımıldamadan otur, ” dedi yumuÅŸak bir sesle. Hemen sonra Miranda’nın sırtını kendine doÄŸru çevirdi ve ona masaj yapmaya baÅŸladı. Miranda cennette gibiydi. “Oh, Turner, ” diye inledi. “Bu o denli güzel bir duygu ki.” Turner bir ses çıkardı – acayip bir ses, bunun üzerine Miranda onun yüzünü görmek için döndü, “Özür dilerim, ” dedi ve onun içindeki arzuyla cenkarak kendini tutmaya çalışmış olduÄŸunı görünce acı acı gülümsedi. “Ben de seni özlüyorum, eÄŸer bu seni rahatlatacaksa.” Turner Miranda’yı göğsüne bastırdı, göbeÄŸine fazla baskı uygulamamaya çalışarak, onu kollarının içinde sıkabildiÄŸince sıktı. “Bu senin hatan deÄŸil, tatlım.” “Evet, biliyorum ama gene de üzgünüm iÅŸte.

Seni korkunç derecede özlüyorum.” Miranda sesini alçaktı. “kimi vakit o denli derinlere iniyordun ki, sanki yüreÄŸime deÄŸiyor gibi oluyordun. En çok da onu özlüyorum.” “bu ÅŸekilde mevzuÅŸma, ” dedi boÄŸuk bir sesle. “Özür dilerim.” “Ve Tanrı aÅŸkına özür dilemeyi bırak.” Miranda az kalsın kıkırdayacaktı. “Ben – hayır, o saslımü geri alıyorum. Özür dilemiyorum fakat sen bu ÅŸekilde bir durumda olduÄŸun için üzülüyorum. Bu bana hiç adil görünmüyor.” “Bu adil olmaktan öte bir ÅŸey. Benim saÄŸlıklı bir karım ve güzel bir bebeÄŸim var. Tek yapmam ihtiyaç duyulan birkaç aylığına kendimi tutmam.”